Singer bir önceki filmde ustaca timeline’ı düzeltmişti. Bu filmde de Cyclops’lu, Jean’li orijinal kadroyu aynı ustalıkla kuruyor.
Bryan Singer ilk X-Men filmini çektiğinde takvimler 2000 yılını gösteriyordu. Siber Kıyamet kopmamıştı, ama mutant geni beyaz perdede görülmeye başlamıştı. Bilen bilir ilk X-Men filminin büyük bir hayranıyım. Her ne kadar Nolan, Batman Begins ile çizgi romanı gerçeklikle buluşturan adam olarak görülse de onu 5 yıl önce Singer yapmıştı. Gel zaman, git zaman o ilk X-Men filminin üstüne tam beş tane daha çekildi. Her ne kadar Singer'ın seriyi saplantılı bir şekilde sahiplenmesi sinir bozsa da çektiği filmlerin kalitesi konusunda asla kimsenin ağzına laf vermedi.
X-Men Apocalypse de öyle aslında. Her ne kadar filmdeki dört atlının Magneto, Storm, Angel, ve Psylocke'dan oluşması fikrini tutsam da Apocalypse'in iğrenç dizaynı yüzünden filme oldukça ön yargılı gittim. Ancak film bittiğinde kafamda 90'lardaki X-Men çizgi filminin efsane açılış jeneriği çalıyordu. Yani Singer yine harika bir X-Men filmine imza atmıştı.
Pek çok kişiye göre X-Men Apocalypse bu üçlemenin en iyi filmi. Bu Apocalypse olmasaydı ben de aynısı söylerdim. Singer çektiği filmlerin dönemini yansıtmada, materyali uyarlamada, cast seçiminde, ve daha önce denenmemiş şeyleri yapmada müthiş bir yönetmen! Ne yazık ki kostüm zevkleri konusunda her zaman sınıfta kalıyor. Bu zevksizlik de bu sefer X-Men’in tanrısal düşmanı Apocalypse’e sirayet etmiş. Apocalypse'e fütüristik bir dizayn vereyim derken Power Rangers düşmanına çevirmiş Singer. Oysa Apocalypse ilk piramitleri inşa ederken gözüktüğünde ne kadar umut vaat etmişti. İri bir aktör, doğru makyaj ve abartısız bir kostümle bu iş düzgün yapılabilirdi. Ultimate X-Men’deki Apocalypse Singer'ın yorumuna harika giderdi mesela!
Yine de bir yanlış dört doğruyu götürmemeli. Singer bir önceki filmde ustaca timeline'ı düzeltmişti. Bu filmde de Cyclops'lu, Jean'li orijinal kadroyu aynı ustalıkla kuruyor. Özellikle Cyclops benim en sevdiğim Marvel karakteridir. İlk defa onu bu sahne süresiyle görebilmek beni çok mutlu etti. (Fakat optik ışınlarının tahrip gücünü niye bu kadar az yaptıklarını çözemedim.) Özellikle ilk üçlemede Afrikalı bir Storm’u değil de Amerikalı bir Storm’u tercih eden Singer bu sefer hatasını düzeltiyor. Alexandra Shipp mohawk saçı ve cesur tavrıyla fanlara hak ettikleri Storm’u veriyor. Rolü için ciddi bir kılıç eğitimi alan Olivia Munn ise Psylocke olarak kalbimizi kesti! Yeni castin hepsi nokta atışı!
Singer, X-Men'i ilk defa resmi olarak kurarken hiçbir şeyi atlamak istememiş. Mesela başta çocuklara sadece akademik eğitim vermek isteyen Xavier'ın askeri eğitim de verme fikrini nasıl edindiğini görüyoruz. Yine filmde Cyclops kardeşini kaybettikten sonra kaderinde daha büyük biri olmak olduğunu anlıyor ve Singer bize bir liderin daima trajedilerden doğacağının ipucunu veriyor. Jean'in daha ilk filmden ''phoenix gücü''nü kullanmasını ise bir easter egg'den fazla olarak düşünebiliriz. En önemlisi de Magneto daha önce hiçbir X-Men filminde bu kadar iyi anlatılmamıştı!
Özetle, X-Men: Apocalypse'i orijinal X-Men kadrosuna ev sahipliği yaptığı için mi, yoksa konusu 80'lerde geçtiği için mi, yoksa sadece iyi bir film olduğu için mi sevdim bilmiyorum. Ama kesinlikle sevdim! Singer pek çok hatasını telafi etmiş ve Apocalypse yorumu hariç neredeyse kusursuza yakın bir film yapmış! Açık yüreklilikle söyleyebilirim ki en X-Men hissi veren film bu şimdiye kadarki! Disney'in eleştirmenlerinin karalamalarına kulak asmayın ve bu filmi izleyin! Zaten filmin o son sahnesini izlemenin her şeye değer olduğunu göreceksiniz.
Yazar Notu: 8
* Filmden önce Marvel’ın çıkardığı dört sayılık ''Rise of Apocalypse''i okuyabilirsiniz. Okuduğunuzda tip olarak olmasa da öykü olarak Singer’ın Apocalypse’i ne kadar iyi uyarladığını göreceksiniz.
ankatozu.wordpress.com
Yorum Gönder