Yönetmen: John Behring
Senaryo: Mark Bemesderfer & A.C. Bradley
Oyuncular: Stephen Amell (Oliver Queen/Arrow), Katie Cassidy (Laurel Lance), David Ramsey (John Diggle), Willa Holland (Thea Queen), Emily Bett Rickards (Felicity Smoak), Susanna Thompson (Moira Queen), Caity Lotz (Black Canary), Paul Blackthorne (Quentin Lance), Manu Bennett (Slade Wilson), Artine Brown (Henrik Von Arnim), Jessica De Gouw (Helena Bertinelli/Huntress), Jeffrey Nordling (Frank Bertinelli)
Yayın Tarihi: 26 Mart 2014
Bu noktadan sonrası bölüm ile ilgili spoiler içermektedir. Uzak durmanızı, şöyle bir göz atacaksanız spoiler sızıntı kostümünüzü giymenizi tavsiye ederiz
+ Arrow takımının her biri için sırıtmayacak şekilde bir görev dağılımı vardı ve kimse boşta kalmıyordu.
+ Sara'nın gücü ve karar mekanizmasını çoğu yerde eline alması hem karakteri için hem de dizinin çok boyutluluğu için oldukça yerindeydi.
+ Laurel için düzgün bir hikaye örgüsü oluşturulabildi ve karakteri savrulup durmak yerine harekete geçti.
- Huntress'ın geçici olması.
- Diggle'ın konu kendisinde değilse amaçsızca kaldığı bölümlerden birisi daha olması.
Bölümün konusu:
Frank Bertinelli tutuklandığı zaman Oliver, mafya babasının kızı Helena'nın şehre geri dönmesinin an meselesi olduğunun farkındadır. Ve daha da kötüsü Bertinelli davasını alan kişi Laurel'dır ve Oliver'ı Helena ile bir çıkmaza düşürür. Oliver, Sara'ya eski kız arkadaşıyla baş edebileceğini söyler ancak Huntress Laurel da dahil birçok kişiyi rehin alınca Sara daha fazla bekleyemez. Huntress ve Canary karşı karşıya geldiğinde dövüş başlar. Bu esnada Roy da Thea'yı güvende tutmak için elinden geleni yapacaktır ama durumdan da memnun değildir.
Frank Bertinelli tutuklandığı zaman Oliver, mafya babasının kızı Helena'nın şehre geri dönmesinin an meselesi olduğunun farkındadır. Ve daha da kötüsü Bertinelli davasını alan kişi Laurel'dır ve Oliver'ı Helena ile bir çıkmaza düşürür. Oliver, Sara'ya eski kız arkadaşıyla baş edebileceğini söyler ancak Huntress Laurel da dahil birçok kişiyi rehin alınca Sara daha fazla bekleyemez. Huntress ve Canary karşı karşıya geldiğinde dövüş başlar. Bu esnada Roy da Thea'yı güvende tutmak için elinden geleni yapacaktır ama durumdan da memnun değildir.
Easter egg ve DC Comics göndermeleri
1. Hugo Mannheim: Bölümün başında Dedektif Lance'in yakalamaya çalıştığı kişinin adı Hugo Mannheim. DC evreninde bir çete lideri olan ve genellikle Superman ve Metropolis halkıyla uğraşan Bruno Mannheim'e muhtemel bir gönderme olabilir.
2. Michael Stanton: Helena'nın öldürülen nişanlısı. Karaktere ismini veren kişi, Huntress'ın yaratıcısı: Joe Stanton.
3. Speedy: Oliver, Roy'u sakinleştirmek için ona Speedy diye bağırıyor. Evet, sonuçta Thea'yı hatırlasın diyeydi ancak Roy, Arsenal ismini almadan önce Speedy ismiyle ortamlarda gezmekteydi.
Ayrıca bu, Roy'un elini sakatladığı ikinci sefer oluyor. Rise of Arsenal serimizi okuyanlar hatırlayacaktır. Acaba Roy ileride kolunu kaybedecek de bunlar ona bir gönderme mi?
4. Gail st. and Simone: Sara ve Huntress'ın son karşılaşmaları bu iki sokak arasında oluyordu. Efendim Birds of Prey ekibi eğer bugün bu kadar önemli ve ünlüyse bunu yazar Gail Simone'a borçludur. Bu isimler de doğrudan ona gönderme zaten.
5. Kate Spencer: Bölge Savcısı Kate Spencer, Gail Simone'un yazdığı Birds of Prey serisine sonradan katılan Manhunter isimli karakterin ismiydi. Dizide de görecek miyiz belli değil tabi ki.
6. Birds of Prey: Doğrudan bölümün adı aslında bölümdeki en büyük gönderme. Birds of Prey 95 yılında Chuck Dixon'un yazdığı bir tek sayılık hikayeyle ortaya çıkan bir ekip. Ekipte o zaman sadece Oracle (eski Batgirl/Barbara Gordon) ve Black Canary bulunmaktaydı ve Dixon bu ikilinin ilişkilerine odaklanmıştı hep. 56. sayıda Gail Simone başa geçince ekibe Huntress'ı ekledi ve dizide hepimizin tanıdığı Sin karakterini seriye ve çizgi roman dünyasına katmış oldu.
Tabi Birds of Prey'in ilk kez televizyonda gözükmesi sadece bu değil. 2002 yılında Oracle, Catwoman ve Black Canary üçlüsünün hikayelerini anlatan 1 sezonluk başarısız bir Birds of Prey dizisi de vardı.
1. Hugo Mannheim: Bölümün başında Dedektif Lance'in yakalamaya çalıştığı kişinin adı Hugo Mannheim. DC evreninde bir çete lideri olan ve genellikle Superman ve Metropolis halkıyla uğraşan Bruno Mannheim'e muhtemel bir gönderme olabilir.
2. Michael Stanton: Helena'nın öldürülen nişanlısı. Karaktere ismini veren kişi, Huntress'ın yaratıcısı: Joe Stanton.
3. Speedy: Oliver, Roy'u sakinleştirmek için ona Speedy diye bağırıyor. Evet, sonuçta Thea'yı hatırlasın diyeydi ancak Roy, Arsenal ismini almadan önce Speedy ismiyle ortamlarda gezmekteydi.
Ayrıca bu, Roy'un elini sakatladığı ikinci sefer oluyor. Rise of Arsenal serimizi okuyanlar hatırlayacaktır. Acaba Roy ileride kolunu kaybedecek de bunlar ona bir gönderme mi?
4. Gail st. and Simone: Sara ve Huntress'ın son karşılaşmaları bu iki sokak arasında oluyordu. Efendim Birds of Prey ekibi eğer bugün bu kadar önemli ve ünlüyse bunu yazar Gail Simone'a borçludur. Bu isimler de doğrudan ona gönderme zaten.
5. Kate Spencer: Bölge Savcısı Kate Spencer, Gail Simone'un yazdığı Birds of Prey serisine sonradan katılan Manhunter isimli karakterin ismiydi. Dizide de görecek miyiz belli değil tabi ki.
6. Birds of Prey: Doğrudan bölümün adı aslında bölümdeki en büyük gönderme. Birds of Prey 95 yılında Chuck Dixon'un yazdığı bir tek sayılık hikayeyle ortaya çıkan bir ekip. Ekipte o zaman sadece Oracle (eski Batgirl/Barbara Gordon) ve Black Canary bulunmaktaydı ve Dixon bu ikilinin ilişkilerine odaklanmıştı hep. 56. sayıda Gail Simone başa geçince ekibe Huntress'ı ekledi ve dizide hepimizin tanıdığı Sin karakterini seriye ve çizgi roman dünyasına katmış oldu.
Tabi Birds of Prey'in ilk kez televizyonda gözükmesi sadece bu değil. 2002 yılında Oracle, Catwoman ve Black Canary üçlüsünün hikayelerini anlatan 1 sezonluk başarısız bir Birds of Prey dizisi de vardı.
Bölümün artıları ve eksileri
+ Arrow takımının her biri için sırıtmayacak şekilde bir görev dağılımı vardı ve kimse boşta kalmıyordu.
+ Sara'nın gücü ve karar mekanizmasını çoğu yerde eline alması hem karakteri için hem de dizinin çok boyutluluğu için oldukça yerindeydi.
+ Laurel için düzgün bir hikaye örgüsü oluşturulabildi ve karakteri savrulup durmak yerine harekete geçti.
- Huntress'ın geçici olması.
- Diggle'ın konu kendisinde değilse amaçsızca kaldığı bölümlerden birisi daha olması.
Birds of Prey bölümüyle ana hikayeden yine uzaklarda seyrediyoruz. En azından Huntress karakterinin unutulmadığını görmek açısından güzel bir bölümdü. Bunun dışında ana hikayeden soğuttuğu için ne yazık ki o kadar da önemli bir bölüm değil.
Yorum Gönder